Fotolijsten in onze lijstenwinkel

Het fotolijstje: Het frame dat de foto een foto maakt!

Een fotolijst speelt gewoonlijk geen bijzonder belangrijke rol bij het gewone bekijken van foto's - bijvoorbeeld foto's in de huiskamer, op kantoor of in een museum. Het gaat immers in de eerste plaats om wat wordt afgebeeld, d.w.z. om de inhoud van het beeld en niet om de omlijsting ervan. Fotolijsten worden nogal vanzelfsprekend gevonden. En pas als ze glanzen van goud of andere edele metalen of zelfs opvallend versierd zijn met edele ornamenten, ontkomen we er niet meer aan om er aandacht aan te schenken en ze misschien zelfs te bewonderen. En met deze nuchterheid waarmee wij in het dagelijks leven snel over schilderijlijsten heen kijken, zien wij ook hun betekenis over het hoofd. Het is immers vooral de lijst die van een schilderij objectief een schilderij maakt. Als het ontbreekt, ontbreekt strikt genomen ook het beeld. Geen foto zonder lijst! Niettemin zijn er nu ontelbare variaties van fotolijsten - grote en kleine fotolijsten, goedkope en dure fotolijsten, houten en plastic lijsten, analoge en digitale fotolijsten. Het maakt niet uit welk fotolijstje we kopen, de doelfunctie blijft altijd hetzelfde. Het is dus tijd om de schilderijlijst, zijn betekenis en zijn geschiedenis een passende "omlijsting" te geven. Een buitengewone kijk op een gewoon fenomeen!

Goedkoop een fotolijstje kopen - ontelbare variaties om aan individuele voorkeuren te voldoen!

Tegenwoordig kunnen fotolijsten goedkoop worden gekocht en in hoge mate worden aangepast. Fotolijsten zonder lijst, houten lijsten, fotolijsten van aluminium of kunststof en galerielijsten zijn verkrijgbaar in ontelbare variaties en vormen. Dat de schilderijlijst tegenwoordig van zo'n groot belang is, namelijk om de innerlijke eenheid en de gelijktijdige afbakening van het beeld te ondersteunen, lijkt nauwelijks op te vallen omdat het als vanzelfsprekend wordt beschouwd. En zoals zo vaak het geval is, zouden we het waarschijnlijk alleen missen als het er plotseling niet meer zou zijn. Dus zo nu en dan, bijvoorbeeld wanneer u het volgende fotolijstje koopt, is het de moeite waard om stil te staan bij de kleine, vanzelfsprekende dingen in het leven. Want vaak zijn het juist zij die het allesbepalende verschil maken.

De grote fotolijst!

We hebben allemaal concrete ideeën over wat een grote fotolijst/lijst is. We komen kaders echter niet alleen tegen in de context van de beeldende kunst, maar ook op vele andere gebieden van het dagelijks leven. We komen bijvoorbeeld raamkozijnen, deurkozijnen, poortkozijnen of fietskozijnen tegen. Wij kennen stalen, houten en kunststof kozijnen. We praten over kaders en doen verschillende dingen "binnen het kader" van iets. Wij vragen wat er gebeurt in het kaderprogramma van een bepaalde gebeurtenis en klagen wanneer achteraf blijkt dat iets buiten het kader is getreden. Niemand hoeft ons echt uit te leggen wat frames zijn, en het lijkt misschien absurd om er zoveel belang aan te hechten. We zullen echter zien dat de studie van schilderijlijsten geenszins oninteressant is.

Ze tonen allemaal aan dat een kader over het algemeen iets beperkends en structurerends is. Het bakent een soort interieur af tegen een exterieur en geeft het interieur aldus een zekere onafhankelijkheid. Maar deze onafhankelijkheid is anders dan die van bijvoorbeeld een deurkozijn - zij is niet functioneel. Het deurkozijn bijvoorbeeld verwijst automatisch naar zijn functionele betekenis: de omlijsting of verankering van de deur. Het fotolijstje daarentegen geeft het beeld de nodige afbakening ten opzichte van de omgeving en daardoor een zekere betekenis. Deze betekenis - in tegenstelling tot de betekenis van het deurkozijn - is echter niet voor iedereen duidelijk en moet misschien eerst worden ontdekt. Het ingelijste moet zich bewijzen in het oog van de toeschouwer, zo te zeggen.

De objectieve betekenis van het fotolijstje.

Nu kunnen we nog een onderscheid maken: Het schilderij als zodanig heeft niet alleen een uitwendig kader - dat wil zeggen, het kader dat in min of meer doorwrochte handarbeid of industrieel werk tot stand komt; ook de natuur heeft het altijd een kader gegeven. Niet voor niets schreef de Duitse filosoof en socioloog Georg Simmel de zin: "In zoverre het kunstwerk is wat anders alleen de wereld als geheel of de ziel kan zijn: een eenheid van bijzonderheden - sluit het zich, als een wereld voor zichzelf, af van alles wat er buiten is". Het kunstwerk is een realiteit op zich, of zoals Simmel zegt: een "wezen-voor-zichzelf". De zelfstandige betekenis van het beeld, zijn uniciteit in zijn verschil met de wereld, veronderstelt altijd een grens. Een beeld of een kunstwerk blijft altijd gelijk aan zichzelf, is altijd onverschillig. Het gevolg hiervan is dat de schilderijlijst, die als het ware van buitenaf op een schilderij wordt "geplaatst", in feite het schilderij versterkt, dat reeds geladen is met zijn eigen betekenis en op zichzelf staat. De schilderijlijst waardeert het kunstwerk als kunstwerk in zijn uniciteit en heelheid. Tegen deze achtergrond wordt het begrijpelijk waarom bijvoorbeeld aan het begin van de westerse paneelschilderkunst schilderijlijsten in het schilderij werden geïntegreerd: Op die manier werd het unieke karakter van de foto gewaardeerd en benadrukt. Volgens Simmel versterkt en symboliseert de schilderijlijst de begrenzing van het kunstwerk door zijn dubbele functie: het van buitenaf afschermen en het tegelijkertijd van binnenuit afsluiten. Ook de toeschouwer wordt dus buiten het kunstwerk of de afbeelding gesloten, zodat hij juist daardoor, van een afstand, in de eerste plaats een esthetische ervaring kan hebben. Of zoals Simmel het formuleert: "Antithese tegenover ons en synthese in zichzelf, zijn wederkerige termen; de twee eerste kwaliteiten van het kunstwerk." Wij ontmoeten het kunstwerk of de afbeelding in zijn eigen eenheid, en de functie van de schilderijlijst is deze eenheid te benadrukken door symbolisering.

Deze accentuerende functie van de schilderijlijst komt ook tot uiting in de typische structuur ervan. Niet alleen de voegen waar de zijkanten van de lijst samenkomen en die zich gewoonlijk in de hoeken van de lijst bevinden, wijzen strikt naar het midden van de afbeelding; de vier zijkanten van de lijst zijn ook iets verhoogd aan de buitenkant en komen samen naar binnen, d.w.z. naar het midden van de afbeelding.

Na alles wat tot dusver is gezegd, kunnen wij nu ook zeggen waarom dit zo is en waarom het misschien zo moet zijn: Alles wijst op de innerlijke samenhang van het beeld; de convergentie van de zijkanten van de lijst naar binnen toe helpt het beeld te "voltooien". Het beeld in zijn uniciteit wordt benadrukt. De schilderijlijst moet dus - metaforisch gesproken - alles in het werk stellen om deze naar buiten toe en naar binnen toe gesloten uniciteit van het schilderij te maximaliseren. Dit verklaart ook waarom kleinere foto's meestal een weelderige lijst krijgen, terwijl zeer grote foto's het met een minimale inlijsting of zelfs met een lijst zonder lijst afkunnen. Muurschilderingen, bijvoorbeeld, vereisen vaak slechts een minimaal zichtbare scheiding tussen de binnenzijde van het schilderij en de omgeving. De schilderijlijst, zo kan men intussen samenvatten, moet altijd slechts dienstbaar zijn aan het schilderij of het kunstwerk en niet omgekeerd. Een schilderijlijst die letterlijk breekt, ondermijnt de eigenheid van een kunstwerk en concurreert ermee. Zo'n frame mist zijn doel.

Maar hoe kunnen we nu verklaren dat bijvoorbeeld bijzonder oude schilderijlijsten zeer royaal en uitvoerig werden ontworpen? In sommige gevallen werden de zijkanten gevormd door zuilen die een fronton ondersteunden, en in het rococo - de late barok - waren er zelfs lijstvormen die openingen en vormen van ontbinding bevatten. Spreekt met name dit laatste niet tegen alles wat eerder is gezegd over de afsluiting van het schilderij aan de buiten- en binnenkant door het schilderijlijstje? Beide voorbeelden hebben de structuur gemeen dat de schilderijlijst als kader naar de voorgrond treedt of althans een sterke opwaardering krijgt. Een krachtige, volumineuze en minutieus versierde lijst is zelfs tot op zekere hoogte noodzakelijk, zolang het ingelijste schilderij een sterke uiterlijke referentie heeft, of de eenheid ervan niet sterk genoeg wordt geacht. Hoe moet dit worden begrepen? Daartoe moet men zich een beeld vormen van de werkelijke inhoud van de afbeeldingen die in die oude, architectonisch zware lijsten waren ingesloten. Dit waren meestal afbeeldingen en schilderijen met religieuze verwijzingen. De afbeeldingen hadden dus God-dienende doeleinden en waren gericht op een religieuze ervaring. Bovendien werden banners en dergelijke rechtstreeks tot de toeschouwer gericht. Op deze wijze kwam de artistieke eenheid van dergelijke afbeeldingen en kunstwerken in gevaar; hun zelfstandigheid als kunstwerk dreigde te vervallen achter het quasi-goddelijke decor, waarop een dikke en zware raamconstructie deze eenheid trachtte te bewaren. De schilderijlijst betekende dus absolute ondoordringbaarheid en behield zo zijn oorspronkelijke functie. In dit verband trekt Simmel ook de volgende conclusie: "Hoe meer het kunstwerk dergelijke verhoudingen buiten zich om verwerpt, des te meer kan het zich ontdoen van de kaderkrachten, die door hun eigen organische vitaliteit toch hun dienende functie verloochenen.

De situatie is echter anders bij fotolijsten met openingen of met een overdreven ontwerp. De eenheid die zij geacht worden te waarborgen, wordt aldus gedeeltelijk ontbonden. Dit is niet in tegenspraak met wat tot dusver is gezegd. Want hier krijgen de op deze wijze gemaakte lijsten een eigen artistieke betekenis. Ze treden volledig op de voorgrond en worden kunstwerken op zich. Strikt genomen hebben zij dus geen behoefte meer aan een beeldinhoud die alleen maar met hen zou concurreren. De schilderijlijst als kunstwerk is dus iets categorisch anders dan de schilderijlijst in zijn functie van afbeelding.

Welnu, in de loop van de geschiedenis van de mensheid en de kunst zijn de lijsten altijd functioneler, pragmatischer, d.w.z. uiteindelijk meer beeld-dienend geworden. Als we ons afvragen wat dit betekent, kunnen we op grond van wat tot nu toe is geformuleerd concluderen dat hier sprake is van een ontwikkeling die het kunstwerk als kunstwerk achtereenvolgens een zelfstandigheid, ja een eigenheid heeft verleend, die niet langer beschermd hoefde te worden door al te massieve schilderijlijsten. Terwijl in de religieus beïnvloede en corporatief georganiseerde middeleeuwse of antieke samenleving het beeld nog slechts - om opnieuw met Simmel te spreken - een deel van een bovenliggend geheel was, werd het in de moderniteit zelf een heelheid. Bijgevolg werden de lijsten kleiner en dunner, omdat het voortaan ging om individualiteit, om de uniciteit van het ingelijste kunstwerk zelf. Het is ook verbazingwekkend te zien dat deze ontwikkeling uiteindelijk ook de verandering in de verhouding tussen het individu en de maatschappij tot uitdrukking brengt. Zo kwam het individu in het beschavingsproces steeds meer los te staan van zijn plaatselijke milieu van herkomst, kon hij steeds meer zelf beslissen welk beroep hij zou gaan uitoefenen, aan welke godsdienst hij de voorkeur zou geven en welke politieke overtuigingen hem geschikt leken. Kortom, het individu kreeg - net als het kunstwerk - zijn of haar eigenheid.

De fotolijst: Een korte geschiedenis!

Na deze nogal nuchtere uiteenzetting over de vermeende triviale betekenis van de schilderijlijst, is het de moeite waard even stil te staan bij de geschiedenis ervan. Wij hebben reeds vastgesteld dat de architectuur van de kaders zich heeft ontwikkeld naar analogie van de sociale ontwikkeling naar moderniteit. De schilderijlijst was in zekere zin een uitdrukking van de sociale verandering die erin bestond het subject of het individu in het middelpunt te plaatsen en hem of haar meer autonomie en zelfbeschikking te verlenen. En zo werd het kunstwerk ook steeds zelfstandiger en hoefde het niet langer beschermd te worden door een te grote schilderijlijst.

Tot de 13e eeuw werden schilderijlijsten nog hoofdzakelijk van steen gemaakt. Reliëfs en kerkafbeeldingen werden er voornamelijk in gezet. Veel afbeeldingen werden direct op de kerkmuren geschilderd. De moderne schilderijlijst daarentegen werd pas thematisch in de gotische periode (12e - ca. 15e eeuw). Vooral in Italië werden kunst en schilderkunst steeds belangrijker. Mensen begonnen altaren te schilderen die vrij stonden. Uiteindelijk werden de beschilderde altaarstukken ingelijst in houten lijsten en de lijsten werden op hun beurt rijkelijk versierd en beschilderd. De Renaissance bracht de schilderijlijst vervolgens in de burgerlijke huishoudens. De eerder genoemde onafhankelijkheid van het kunstwerk kwam steeds meer op de voorgrond te staan; schilderijen werden thuis voor decoratieve doeleinden opgehangen en ook de kunst van het maken van lijsten werd steeds verfijnder. Fotolijsten werden steeds functioneler, niet het minst door de verspreiding van de industriële massaproductie. Tegenwoordig wordt een onderscheid gemaakt tussen industrieel vervaardigde massaproducten en schilderijlijsten die nog met de hand worden gemaakt. En terwijl de industrie grotendeels vertrouwt op verschillende soorten hout, kunststoffen en aluminium als basismateriaal, worden handgemaakte frames nog steeds uitsluitend van hout gemaakt. Maar hier geldt hetzelfde: de fotolijst moet altijd een beeld-dienende functie vervullen.

In dit verband is het ook interessant dat er tegenwoordig lijsten zijn die "frameloze lijsten" worden genoemd. Dit zijn speciale klemlijstjes die in principe een louter beschermende functie moeten vervullen. Maar dan moet men preciezer zeggen dat het ook geen schilderijlijsten zijn, omdat zij de eigenheid van de inhoud niet benadrukken, maar deze slechts afsluiten tegen directe milieu-invloeden. De inhoud, zoals een document of een foto, behoeft hier niet sterker van buitenaf te worden afgebakend, aangezien hij uiteraard niet de zelfstandigheid van een kunstwerk bezit - maar in het geval van de foto kan hij die wel bezitten. Een kunstwerk daarentegen markeert zijn eigen niveau van werkelijkheid.

Fotolijsten kopen bij ons: Hier vindt u een enorme selectie van verschillende lijsten!

Ons assortiment fotolijsten is zeer groot en gevarieerd. Of u nu op zoek bent naar een fotolijst zonder lijst, een houten lijst, een fotolijst van aluminium of kunststof of een galerijlijst, in onze winkel vindt u gegarandeerd de lijst die precies aan uw verwachtingen voldoet!

Een schilderijhouder zonder lijst, ook wel klemlijst genoemd, bestaat uit een stevige achterwand en een bijpassende glasplaat, die met elkaar verbonden zijn door een overeenkomstige klembevestiging. Door het weglaten van een lijstrail zijn deze schilderijhouders bijzonder goedkoop. Het gebruik van hout als kozijnmateriaal is de bekende klassieker. Aangezien het houtmateriaal op vele manieren kan worden bewerkt, is een breed scala aan lijsten en kleuren mogelijk. Er is een geschikte houten lijst voor elke stijl.

Aluminium kozijnen bekoren door hun klassieke elegantie. Het mat geanodiseerde profiel garandeert u kleurechtheid en stijlvolle eenvoud, zelfs na jaren. Ze overtuigen door een onberispelijke functie, stabiliteit en duurzaamheid. En dit alles met een laag gewicht.

Kunststof monturen zijn een perfecte combinatie van modern design en klassieke elegantie. Ze overtuigen door hun eenvoudig uiterlijk en een aantrekkelijke prijs. Het kleurenpalet is enorm en nodigt uit tot snuffelen! De kunststof frames zijn verkrijgbaar in vele verschillende formaten, met praktische sluitsystemen en robuuste hangers.

De zogenaamde galeriekaders bieden ook veel nieuwe ontwerp- en presentatiemogelijkheden voor uw favoriete foto's.

Gallery frames zijn de verschillende versies van meervoudige frames. Ze zijn verkrijgbaar met veel verschillende aantallen plaatjes. Zo kunt u een groter aantal foto's in verschillende formaten opnemen, maar ook een paar foto's van hetzelfde formaat combineren. De galerijlijst biedt ruimte voor veel foto's, maar als u een heel fotoalbum wilt samenstellen, bijvoorbeeld van uw laatste vakantie, vindt u in onze winkel een ruime keuze!

Een ander onderscheid in de benaming van schilderijlijsten is dat tussen staande lijsten en tafellijsten. Ondanks hun naam worden portretlijsten niet alleen gebruikt voor portretten, maar ook voor alle andere motieven, zoals landschapsfoto's, trouwfoto's en familiefoto's.

Er is een tafelframe verkrijgbaar dat bij vrijwel elke interieurstijl past. Of u nu de voorkeur geeft aan landelijke stijl, modern of shabby chic, hier bij bavovna.nl vindt u het perfecte frame voor uw tafel.

Met zo'n grote keuze kunt u er zeker van zijn dat u de fotolijst vindt die aan al uw eisen voldoet. En om bij de fotolijst te passen, hebben we natuurlijk ook een passe-partout. Of het nu gaat om standaardformaten of speciale formaten - wij snijden uw afgeschuinde passepartout voor u met computergestuurde precisie tot op 0,1 cm. Het passe-partoutkarton dat wij gebruiken is zuurvrij en heeft een witte kern.